Bunca uyuşukluğun arasında
kitabımı bitirmiş olmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Orijinal ismi Glacé olan BUZ
isimli Fransız romanı oldukça heyecanlıydı.
Yazarı Bernard Minier. Bu yazarı
ilk kez okudum. Açıkçası kalemini beğendim, oldukça sürükleyici tansiyonun bir
an düşmediği bir polisiye-cinayet romanı.
Toplamda 570 sayfa sanırım
100. Sayfadan sonra akıcılık iyice belirginleşti. Bir günde 100 sayfadan
fazlasını okumuş olabilirim ki bu şu aralar uykunun kölesi olmuş ben için
oldukça başarılı.
%2B%2Bhazioz.jpg "Bernard Minier Buz (Glacé) hazioz")
Roman öldürülmüş bir atın katilinin kim olduğunun araştırılması ile başlıyor. Açıkçası koskoca romanın bir atın katilini araştırmakla geçiştirecekler diye çok korktum Allah’tan öyle olmadı 3 kişi daha öldürüldü. (Yazarken burada kendime güldüm illa insan ölmeli demi J)
Polisler, jandarma ve bir akıl
hastanesinde ki psikoloğun bu katilin bulunmasında nasıl çalıştığını görüyoruz.
Böyle romanları okudukça acaba
bizim ülkemizde böyle cinayetler işlenseydi neler olurdu düşünemeden edemedim. Aklımdan
geçenleri anladığınızı varsayıyorum.
Kitap sonunda yazar birde
açıklama yapmış, okurken yok daha neler böyle tedavi mi olur diye
düşündüklerinizin birer gerçek olduğunu örneğin tiksindirme tedavisi yada penis
plestismografisi gibi yöntemlerin Avrupa’da hala kimi hastanelerde
kullanıldığını yazıyor.
%2B%2B2%2Bhazioz.jpg "Bernard Minier Buz (Glacé) hazioz")
Adaletin kanunca sağlanamadığı
durumlarda insanların kendi adaletini kendisinin sağlamasını bunun uğrunda
neleri feda edebildiğimize ne kadar cesur olunabileceğinin güzel bir örneği
olmuş.
Aynı zamanda hiç
beklemediğimiz şeylerin hiç beklemediğimiz insanlar tarafından yapılabilir
olması da bir o kadar korkunç bir gerçeği gözler önüne seriyor. Okuduğuma pişman olmadığım ama
bana yukarı saydığımdan daha farklı bir şeyde katmamış olan bu romanı tavsiye ederim.
Rafların arasından bakalım
hangi yeni kitap okunmayı bekliyor olacak.
Bu aralar siz neler
okuyorsunuz?
Okuduğunuz hiçbir kitap
hayatınızı değiştirecek kadar önemli bilgi içeriyor muydu ?
Bunları da yorumlarsanız çok
sevinirim.
Herkese keyifli okumalar
diliyorum.
ben de şuan da robert hıllman ın benim cennetim kitabını okuyorum.. bitmek üzere kış mevsiminde daha çok okunuyor kitap ya :))
YanıtlaSil:))
aynen sıcacık battaniyenin altında yanında sıcacık bir içecek daha ne ister ki insan :)
SilR.H. daha önce okumadığım bir yazar çok romanı yok sanırım hiç duymadım da :(
Canım ben im kitabim çocuk kitabı kırmızı fili gördünüz mu;))
YanıtlaSilsizin kitapları beğeniyle takip ediyorum ne yalan söliiiim :)
SilBitti mi? Bazı kitaplar benim de elime yapışıp kalıyor, bazıları ise su gibi akıp bitiyor, bitmesin diye okumaya kıyamıyorum.
YanıtlaSilevet bitirdim yoksa çatlıcaktım katili öğrenmem gerekti :)
Silbende de öyle oluyor çabuk bitsin istemiyorum ama her güzel şeyin bir sonu vardır değil mi :))
Çok ilginç olduğu belli ama okumaya cesaret eder miyim bilemiyorum....neden dersen bu tür kitaplar, filmler moralimi çökertiyor bazen...:( teşekkürler :)
YanıtlaSilevet aynı fikirdeyim yine de kendime engel olamıyorum :)
Silbu aralar bebek kitapları yoğunlukta olmakla beraber araya bir polisiye sıkıştırabildim ben de :) ama 1 yaşında bir bebeğe sahip bir arkadaşımın şiddetli önerisini hemen sana da geçeyim.doğum öncesi ve sonrası okuduğum bir sürü gereksiz kaynaktan sonra sadece şu iki kitabı tavsiye ederim diyor kendisi: jodi a. mindell gece boyunca uyumak ve tracy hogg yeni annelere mucize çözümler ;) aklında olsun Hazelcim
YanıtlaSilaynen şu anda bende yeni bir kitaba başladım ama aynı zamanda bebeğinizi beklerken sizi neler bekleri okuyorum :) hatta 3. bir kitaba da dün başladım :)
Sildediğin kitapları duydum hatta yeni annelere mucize çözümleri D&r'da baya bir okumuş olabilirim :)